Middeleeuwse Scandinavische wetten

De middeleeuwse Scandinavische wetten werden oorspronkelijk onthouden door de wetsprekers, maar na de tijd van de Vikingen werden ze opgeschreven. Aanvankelijk werden ze geografisch beperkt tot kleine rechtsgebieden (lögsögur), en de Bjarkeyjar wetten betroffen verschillende handelssteden, maar later waren er wetten die werden toegepast op complete Scandinavische koninkrijken.

De rechtsinstelling, het ding, gebruikte de wet en hoorde getuigen om te oordelen of de verdachte schuldig was of niet. Doorgaans waren er twee soorten straffen: Verbanning en boetes. In zeldzame gevallen kon een verdachte ook tot de doodstraf veroordeeld worden. De meest gebruikelijke bestraffing werd echter beboeten, het bedrag varieerde afhankelijk van de ernst van de overtreding.